ششم | نسترن

"نسترن های وحشی" نسترن‌های وحشی در باغچه‌ی عشق می‌رویند، عشق، در نگاه تو می‌رقصد و من، در سایه‌ی دود سیگار، تنهایی‌ام را در آغوش می‌کشم. در کوچه‌های خاموش فقر، صدای پاهای خسته‌ی من در جستجوی تو گم می‌شود، و تو، همچون نسترن‌های وحشی از دست‌های من می‌گریزی. عشق، در این شهر خسته چون غبار صبحگاهی بر روی دود سیگار به تلخی نشسته است. من، در سایه‌ی دیوارها تنهایی‌ام را با عطر نسترن در هم می‌تنم، و تو، در کوچه‌های عشق گم می‌شوی. م.وثوقی